Van het achterdek naar het voordek

Sommige mensen houden van schoonmaken.
Mijn man is zo iemand, altijd in de weer met een dweil of een doekje, een ritueel wat zich oneindig herhaalt.
Bij mij is schoon, schoon.
Bij hem is schoon, bijna schoon.

Meestal gaat hij fluitend met zijn mop door het gangboord, hij noemt mij trouwens ook mop. Zou ik gelinkt worden aan een dweil? Ik bedenk het me tijdens het schrijven…

Maar goed, zo ook dit keer. Het schip was weer lekker schoon om het meer op te gaan. Zo kon hij de volgende ochtend direct beginnen met laatste deel van het achterschip te verven.

De foto is niet de fraaiste want ik heb ‘m genomen vanaf ons terras maar er komt vast binnenkort een nieuwe voorbij. Normaal op onze vaste plek met aan beide zijden bomen liggen er altijd blaadjes en zeker de volgende ochtend, dus op het meer bleef het mooi schoon en kon hij direct beginnen met verven.

Gezinsuitbreiding

Het weekend erna was het weer minder en konden we het weekend sowieso niet varen vanwege onze logee die werd gebracht. Zoals ik in de vorige blog al schreef, onze jongste dochter is in Tanzania vanwege vrijwilligers werk in een ziekenhuis dus zodoende passen wij op haar konijn. 

Niet zomaar een konijntje, uiteraard met kooi 140cm x 70cm, lekker groot. Ons terras staat dus aardig vol. Maar goed nu praat ik, naast Harry ook nog eens de hele dag tegen een konijn. Ach, de 1 dweilt 3x hetzelfde gangboord, de ander praat de hele dag door tegen een konijn en ook nog tegen een plastic stokstaartje. Wie naast ons ligt heeft wat te roddelen…? ?

Om ons heen gaan ze ook door met gezinsuitbreiding want deze trotse vader en moeder zwemmen de hele dag met hun kleintjes langs het schip.

En toen kwam Poly...

Na een paar dagen kwam plotseling Poly, het klinkt meer als een vriendin die op de koffie komt maar het werd een heuse storm. Ik weet dat ze de namen op ABC kiezen en nu was de P aan de beurt. Dus ik dacht wie kiest de naam Poly dan? Daar ben ik even ingedoken en voor wie het leuk vindt om te lezen hieronder wat info.

Stormen waarvoor het KNMI een code oranje/rood uitgeeft, krijgen sinds 2019 een naam. Deze namenlijst wordt in Nederland samengesteld met Groot-Brittannië en Ierland. Onze bijdrage wordt aangeleverd door het KNMI maar in GB en Ierland kan het publiek suggesties voor namen insturen. Van al deze namen wordt een lijst gemaakt en zijn de populairste geselecteerd. De namenlijst is afwisselend vrouwelijk en mannelijk, nog wel ;-) De letters Q, U, X, Y en Z worden niet gebruikt in verband met internationale afspraken.

Voor de Nederlandse inbreng is dit jaar gekozen voor het thema Nederlandse wetenschappers uit het verleden. De namen van het KNMI die de lijst gehaald hebben, zijn Antoni, Hendrika, Johanna, Loes, Tobias en Wouter.

• Antoni van Leeuwenhoek (1632 - 1723). De 'vader van de microbiologie' ontwikkelde als eerste microscopen en ontdekte ziekteverwekkers als bacteriën.
• Hendrika van Leeuwen (1887-1974) is de volgende bijdrage van het KNMI, natuurkundige en eerste vrouwelijke lector aan de TU Delft.
• Johanna Westerdijk (1883 - 1961) was een botanicus en schimmeldeskundige. Zij werd in 1917 hoogleraar in de plantenziektekunde en was daarmee de eerste vrouwelijke hoogleraar in Nederland. 
• Loes van Straaten (1922 - 1991) studeerde tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de Wageningen Universiteit en was de eerste bosbouwster in 1951. 
• Tobias Asser (1838 - 1913) jurist, won in 1911 de Nobelprijs voor de Vrede.
• Wouter Bleeker (1904 - 1967) was een nederlandse meteroloog die hoofddirecteur van het KNMI is geweest.

Maar waarom heet deze storm dan geen Antoni maar Poly?

Dat komt omdat Duitsland (als enige Europese land) een eigen namen systeem heeft. Duitsland had dit lagedrukgebied al de naam Poly gegeven. Als een storm hier impact kan gaan geven dan nemen wij deze naam van een ander Europese land over. Nederland maakt samen met Groot-Brittannië en Ierland deel uit van de westgroep, omdat in ons land de meeste stormen uit het westen komen. De overige Europese landen zijn verdeeld in 4 groepen maar dan schrijf ik uiteindelijk een blog over storm dus, ik hou het hierbij. Wil je meer weten, lees dan hier. 

Dirty harry en een gebroken hart

Om terug te komen op Poly aan boord, we hadden gelukkig geen schade. Rustie, het konijn stond met kooi en al in de stuurhut. Maar zonder dat we echt schommelden, voelde het beestje toch de slechte weersomstandigheden want hij was erg bang die dag. Aan boord waren er veel bladeren en takken gewaaid en om ons heen kraakte het behoorlijk, daardoor hadden een ontzettend vies schip, ik denk dat we nog nooit zo smerig zijn geweest. De waterafvoergoten op het roefdek waren telkens verstopt door alle blaadjes en takken, waardoor er plassen water kwamen te staan en uiteindelijk liep de drap allemaal langs de zijkant van de roef naar beneden.

Achterop in de kuip stond Harry er smerig bij en mijn hart was gebroken. Niet om Harry hoor, zo erg is het nou ook weer niet met me ?) maar er was een van de 3 harten die ter decoratie in het olijfboom(pje) hingen kapot gewaaid.

Nou goed, alles is schoon te maken en ik moet mijn broer maar even lief aankijken of hij uit Mexico een nieuw hart meeneemt.

Van buiten naar binnen

Naast buiten zijn we binnen ook “een soort druk” zeker gezien de tijd van het jaar. We bereiden ons namelijk voor op de ramen die vervangen worden in september/oktober. (We gaan voor kunstof ipv aluminium, zie blog) Uiteindelijk hebben we besloten om de 4 ramen in de slaapkamer ook te vervangen, het is daar nu in de winter altijd vochtig door de koudebrug van de ramen en je slaapt daar toch iedere nacht. Dus afgelopen week werden er 14 ramen opgemeten door een medewerker van Topwindows. Daarvoor moest er minimaal 1 volledig raamkozijn verwijderd worden, waar we nogal tegenop zagen vanwege het stucwerk wat er 2 jaar geleden netjes tegenaan is gezet. Maar na wat lossnijden aan de zijkant en houtpluggen uit het kozijn geboord te hebben kwamen we erachter dat het geheel er redelijk makkelijk uit te halen was. Een meevaller, dat is altijd fijn! Tegenwoordig komt er nauwelijks een meetlint aan te pas, het opmeten gaat allemaal met een laserapparaat. Na een ochtend meten en wat brainstormen kon het kozijn weer terug en bracht dat ons op het volgende, de jaloezieën.

Wij zijn nog verwikkeld in een zoektocht om de jaloezieën te vervangen. Maar dat blijkt vrij lastig, terwijl wij eigenlijk altijd snelle beslissers zijn. Nu we Luxaflex hebben gezien in een showroom, een van de A merken op dit gebied, vinden we eigenlijk niets meer mooi. Maar Luxaflex is ook veruit de duurste op dit gebied, lees bijna 2x zo duur. We hadden de keus gemaakt voor Megaview lamellen waardoor we nog meer zicht en licht hebben vanuit de woning maar wel de mogelijkheid hebben om de zonwering volledig te sluiten. Het zijn bij elkaar heel wat ramen in 1 ruimte en deze lamellen hebben een bredere tussenruimte, zie foto waarbij ik de bestaande lamellen even aan elkaar heb geplakt om te kijken of het wat lijkt.

Maar goed alles wat wij mooi vinden heeft een toeslag, dus ook Megaview en de bijpassend designstokjes om de lamellen te openen en te sluiten in de kleur van de lamel. Alle opties worden apart als toeslag berekend, ik begrijp dat maar in ons geval is het x10. En dan heb ik het alleen nog maar over de ramen in de woning. Dat is dus de reden dat we op zoek naar een iets voordeliger merk maar met een hoogwaardige mooie afwerking, de zoektocht wordt komende week vervolgd.

Daarnaast zijn we ook nog niet uit de kleur van de lamellen, we dachten zandkleur maar nadat we een aantal kleurstalen hebben meegenomen aan boord is onder ieder lampje de kleur net even geler, grijzer of witter. En zo loop ik dus al dagen met verschillend stalen door de woning heen, ochtendlicht, avondlicht, zonneschijn het is allemaal anders.

Dan heb je nog het feit dat geen enkele lamelkleur dezelfde kleur bovenbak en onderlat heeft, iets wat me nooit is opgevallen ergens anders maar nu uiteraard wel, dus moet je een bijpassende kleur uitkiezen. Nou je leest het al wij vermaken ons dus nog wel even, tot de vakantie.

Eerst dit weekend maar lekker genieten op het water we liggen namelijk weer vanwege de warmte en dit keer het voordek wat vanmorgen geverfd is, op het meer de Grote Brekken. Een van de laatste grotere verfklussen van dit jaar hoera!! 

Gister aan het eind van de middag kregen we onverwachts bezoek op het water, mijn laatste baas Age en zijn vrouw Hillie zagen ons liggen en kwamen even met de boot langszij en voor we er erg in hadden was het later op de avond. Nogmaals, leuk dat jullie er waren mensen!

Dat was een gezellig spontaan bezoek aan boord en daar mee sluit ik dit blog af, tot volgende keer wellicht vanaf een ander meer ⚓